كاردیوورژن (cardioversion)

همه ما بارها در فیلم های سینمایی صحنه شوك الكتریكی به بیماران بدحال در بیمارستان ها را دیده ایم. این اقدام درمانی اصطلاحاً كاردیوورژن نام دارد. بر خلاف تصور اغلب افراد كه این عمل را ترسناك و غالباً غیر موفق می دانند، در حقیقت كاردیوورژن یك روش كاملاً مؤثر در قطع آریتمی های قلبی بوده و با امكانات موجود در بخش های ویژه بدون ایجاد یك خاطره بد در بیمار قابل انجام است . 

كاردیوورژن چیست؟
اصطلاح كاردیوورژن به معنی برطرف كردن آریتمی قلبی و برگرداندن ریتم طبیعی قلب می باشد. آریتمی های خطرناك از قبیل آریتمی های بدخیم بطنی در صورت عدم درمان فوری منجر به مرگ فرد می شوند ولی در صورت مراجعه فوری با كاردیوورژن قابل برگشت می باشند. گاهاً آریتمی های خوش خیم تر از قبیل AF و فلوتردهلیزی به درمان دارویی مقاوم بوده ولی با كاردیوورژن به راحتی قابل درمان می باشد. 

كاردیوورژن چگونه انجام می شود؟
كاردیوورژن الزاماً به وسیله شوك الكتریكی انجام نمی شود. گاهاً در صورت خوش خیم بودن آریتمی می توان با تزریق وریدی داروهایی از قبیل آمیودارون، پروكائین آمید و... آریتمی را قطع كرد كه در این موارد اصطلاح كاردیوورژن دارویی به كار می رود. درمواردی كه آریتمی خطرناك و تهدید كننده حیات وجود داشته و فرصت كافی برای درمان دارویی وجود ندارد و همچنین درمواردی كه كاردیوورژن دارویی موفق نبوده است از كاردیوورژن الكتریكی استفاده می شود.

14 توصیه‌ی تغذیه‌‌ای برای مبتلایان به آسم...

"شناسایی عوامل تشدیدکننده حمله آسم، به درمان آن کمک می‌کند. بیشتر مبتلایان از طریق ذرات گرد و خاک، کپک و دود دچار حمله آسم می‌شوند.سال‌هاست که از شلغم خام برای درمان علائم آسم از جمله گرفتگی سینه استفاده می‌شود. آنتی‌اکسیدان موجود در آن، از آسیب رسیدن به بافت سلول‌های ریه پیشگیری می‌کند..."

آسم اصطلاحی است که از واژه‌ای یونانی به معنای نفس‌نفس زدن گرفته شده است. علائم شایع آسم و برونشیت در کودکان و بزرگسالان شامل خس‌خس و سرفه کردن و کمبود نفس است که با انجام فعالیت وخیم‌تر می‌شود.
برخی عوامل خطر که فرد را مستعد بیماری آسم می‌کند عبارت است از سابقه خانوادگی، استعمال دخانیات، چاقی مفرط و قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها. خوشبختانه درمان‌های طبیعی‌ای برای این عارضه وجود دارد که در این مطلب به آن می‌پردازیم. (بهتر است قبل از هر چیز با پزشک خود مشورت کنید.)


1- عسل: استفاده از عسل، به ویژه عسل گندم سیاه که پررنگ و سرشار از آنتی‌اکسیدان است، برای درمان سرفه توصیه شده است. مخلوطی از کمی عسل و آب گرم به طور موثر خلط اضافه را دفع می‌کند. همچنین نوشیدن ترکیب یک چهارم قاشق مرباخوری عسل با یک فنجان چای نیز مفید است.

2- ماهی چرب: منبع اسید چرب امگا3، ماهی تن، سالمون و ساردین است که برای درمان آسم سودمند است. این ماهی‌ها را می‌توان 2 بار در هفته مصرف کرد.

3- موز: مصرف موز، نفس کشیدن را آسان‌تر می‌کند. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهد کودکان مبتلا به آسم که هفته‌ای یک بار موز مصرف می‌کنند کمتر دچار خس‌خس سینه می‌شوند.

برای پیش‌گیری از حمله آسم، موز رسیده را در ماهیتابه حرارت دهید؛ سپس از روی حرارت بردارید و کمی فلفل سیاه روی آن بپاشید و آن را میل کنید تا مسیر لوله‌های تنفسی باز شود. این کار باعث می‌شود فرد بدون سختی نفس بکشد.

4- ورزش: یکی از بهترین روش‌های طبیعی درمان آسم، انجام روزانه ورزش تنفسی است. ورزش باعث می‌شود میزان دی‌اکسید‌کربن موجود در خون افزایش یابد و در نتیجه عضلات نرم و مجرای تنفسی شل شود. این امر باعث گشادشدن مسیر تنفسی می‌شود.
سیر و شیر

5- سیر برای مبتلایان به آسم مفید است: در بیشتر موارد از سیر برای درمان آسم استفاده می‌شود. مصرف محلولی از جوشانده چند حبه سیر با نصف پیمانه شیر برای درمان آسم مفید است. این مخلوط را ولرم و هر شب میل کنید.

6- کافئین: برای تسکین موقت خس‌خس سینه از نوشیدنی‌های حاوی کافئین مانند قهوه استفاده کنید. در افرادی که روزانه قهوه داغ می‌نوشند حمله آسم راحت‌تر کنترل می‌شود. کافئین ماده تحریک کننده است که باعث گشادشدن راه‌های هوایی می‌شود.

7- عامل تشدیدکننده آسم را شناسایی کنید: شناسایی عوامل تشدیدکننده حمله آسم، به درمان آن کمک می‌کند. بیشتر مبتلایان از طریق ذرات گرد و خاک، کپک و دود دچار حمله آسم می‌شوند.

8- آب‌میوه‌های سالم: نوشیدن آب‌میوه برای پیشگیری از حمله آسم مفید است. به عنوان مثال، آب‌لیمو با آسم مقابله می‌کند زیرا سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند. آب پرتقال سرشار از ویتامین C است. این ویتامین حاوی آنتی‌اکسیدان است که از سلول‌های دیواره لوله‌های برونشیتی محافظت می‌کند. آب‌میوه غنی از فلاوونوئید، مانند سیب، انگور و گلابی نیز مفید است. برای مقابله با ناراحتی تنفسی و درد آسم، آب زغال‌اخته مصرف کنید.

9- فلفل قرمز: کاپساسین ماده اصلی آن به طور مستقیم روی مخاط راه‌های هوایی و سینوزیت تأثیر می‌گذارد.

10- نخود بو داده: نخود غنی از پروتئین است و در صورت مصرف آن با یک لیوان شیر، باعث باز شدن راه‌های تنفسی می‌شود.
انجیر

11- انجیر: مقداری انجیر را با آب سرد بشویید سپس به مدت چند ساعت یا یک شب کامل در آب خیس کنید و آب آن را مصرف کنید.

12- شلغم: سال‌هاست که از شلغم خام برای درمان علائم آسم از جمله گرفتگی سینه استفاده می‌شود. آنتی‌اکسیدان موجود در آن، از آسیب رسیدن به بافت سلول‌های ریه پیشگیری می‌کند.

13- از مصرف هر نوع تنباکو بپرهیزید: اگر دچار حمله‌های مکرر آسم می‌شوید توصیه می‌کنیم از استعمال مواد دخانی بپرهیزید. زیرا دود این مواد لوله تنفسی را تحریک و واکنش سیستم دفاعی بدن را بیشتر می‌کند.

14- چربی اضافه را آب کنید: برای بهبود عملکرد ریه، مبتلایان به آسم باید از طریق ورزش و برنامه غذایی سالم، وزن خود را پایین بیاورند. برای پیشگیری از حمله‌های آسم همیشه با ورزش بدنتان را گرم کنید. توجه کنید اضافه‌وزن روی تمام سیستم بدن از جمله ریه اثر می‌گذارد.

بیماری آسم در میان کودکان ایرانی رو به افزایش است
در حال حاضر 6 تا 10 درصد از کودکان ایرانی در زندگی خود مبتلا به آسم می‌شوند ولی این بیماری در میان کودکان ایرانی رو به افزایش است. دکتر قمرتاج خان‌بابایی فوق تخصص ریه افزود: آسم یکی از بیماری‌های شایع در میان کودکان است. آسم یک بیماری مزمن ریوی است که در آن راه‌های هوایی تنگ و تنفس مشکل می‌شود. راه‌های هوایی یک بیمار مبتلا به آسم به شدت حساس است. هرچه میزان آلودگی در هوا بیشتر باشد احتمال بروز و تشدید آسم در میان انسان‌هایی که در شهرهای صنعتی زندگی می‌کنند، بیشتر است و همچنین اضافه کردن مواد افزودنی و نگه‌دارنده به غذاها نیز شرایط را برای بروز آسم در کودکان فراهم می‌کند. به گفته وی آسم از سرفه طولانی شروع و به صورت خس‌خس سینه، تنگی نفس، احساس فشار در قفسه سینه و عفونت‌های مکرر تنفسی ادامه می‌یابد. این موارد از علائم هشداردهنده آسم است.

بیماریِ پوستی ِگال ناشی از یک انگل است...!

"بیماری گال یا جرب (Scabies Disease) یک بیماری پوستی مسری همراه با خارش شدید است که این خارش، جوش های ریز قرمزرنگی را در پوست ایجاد می کند. این بیماری از هجوم یک انگل به نام انگل گال به بدن ایجاد می شود.انگل مولد بیماری گال، بعد از ورود به بدن فرد، در پوست زندگی می کند و زیر پوست برای خود سوراخ ها و کانال های زیرزمینی را ایجاد می کند..."
گال چیست؟
بیماری گال از وجود یک کرم در بدن ناشی می شود، حشره بسیار کوچکی که Sarcoptes scabiei نام دارد. این کرم یک انگل است، یعنی موجودی که در بدن میزبان زندگی می کند، در حالی که هیچ فایده ای برای میزبان ندارد.
این کرم بسیار کوچک، کرم رنگ و دارای چهار جفت پا است. گال ماده از گال نر بزرگ تر است.
گال ماده پس از نفوذ کردن به لایه های پایین تر پوست و ایجا کانال، تخم می گذارد.
این کرم در طول زندگی خود حدود 40 تا 50 تخم می گذارد.
تخم ها بعد از 3 تا 4 روز لارو شده و بعد طی 10 تا 15 روز گال بالغ را ایجاد می کنند.
از بین این 40 تا 50 تخم، کمتر از 10 تخم به گال بالغ تبدیل خواهند شد.

بیشتر علائم هجوم کرم گال به بدن به دلیل پاسخ ایمنی بدن ما به این کرم، بزاق کرم، تخم و مدفوع کرم گال است.
متوسط تعداد کرم گال در یک فرد مبتلا به این بیماری 12 تا است. در حالی که در مناطق محروم کودکان مبتلا بالغ بر صد کرم دارند.
چگونه یک فرد به این بیماری مبتلا می شود؟
در طی تماس پوست با پوست، انگل گال از شخصی یه شخص یگر منتقل می شود، زیرا این کرم ها قادر به پریدن و یا پرواز کردن و جهیدن نیستند.
بیشتر مبتلایان به گال در اثر تماس دست به دست با یک بیمار مبتلا به گال، مبتلا شده اند. دست فرد شایع ترین بخش برای مواجهه اولیه با این کرم است. اما لازم است این را هم بدانیم که برای مبتلا شدن به این بیماری واگیردار، زمان تماس پوستی باید کافی باشد، یعنی تماس پوستی که در حد چند ثانیه باشد معمولا باعث انتقال انگل گال نخواهد شد.
خارش شدید قطعا منجر به خاراندن مداوم خواهد شد. با این خاراندن شدید عفونت راحت تر در پوست فرد توسعه پیدا می کند. خارش مداوم همچنین می تواند به سپسیس (عفونت خون) منجر شود
البته شدت بیماری فرد که توسط تعداد انگل های موجود در پوست تعیین می شود، می تواند در سرعت انتقال بیماری به افراد سالم تاثیرگذار باشد.
انگل گال بعد از 24 تا 36 ساعت زندگی در پوست میزبان قادر است از بدن بیمار فرار کند. بعید است که شما از راه هایی مثل خوابیدن در رختخواب فرد بیمار و یا استفاده از لباس ها و حوله او به این بیماری مبتلا شوید. اگرچه برای احتیاط بیشتر شستشوی لباس ها و رختخواب فرد بیمار با آب یخ توصیه می شود.
علائم و نشانه های بیماری گال
- خارش پوست، مخصوصا در شب ها: خارش شایع ترین علامت این بیماری است. خارش می تواند آنقدر شدید باشد که فرد را در تمام شب بیدار نگه دارد.

- جوش ها، دانه ها و راش های پوستی: بسیاری از بیماران، راش های پوستی را نشان می دهند. این جوش ها معمولا خط ها و راه هایی را روی پوست فرد ایجاد می کند. این خطوط ممکن است به شکل کهیر، گزیدگی های کوچک، گره های زیر پوستی و سفت و یا کورک باشند. برخی افراد فلسی شدن پوست و پوسته شدن و وضعیتی مشابه اگزما را نشان می دهند.

- زخم و جراحت ها: خارش پوست و خاراندن شدید آن می تواند به زخم و جراحت پوست منجر شود. عفونت عارضه شایع این زخم های پوستی است.

- سخت شدن پوست: زمانی که فرد به نوع شدید بیماری گال مبتلا باشد، خشکی و سخت شدن پوست عارضه قطعی خواهد بود. این مدل بیماری گال را گال نروژی نیز می گویند. در این بیماری پوست فرد محل زندگی 100 تا 1000 کرم و تخم کرم می شود. حرکت بیشتر این کرم ها در پوست و حفر کانال های زیر پوستی توسط آنها شدت خارش را بیشتر و بیشتر خواهد کرد.

خارش شدید قطعا منجر به خاراندن مداوم خواهد شد. با این خاراندن شدید عفونت راحت تر در پوست فرد توسعه پیدا می کند. خارش مداوم همچنین می تواند به سپسیس (عفونت خون) منجر شود.
گال کدام قسمت های بدن را بیشتر درگیر می کند؟
گال می تواند تمام پوست بدن را درگیر کند، اگرچه حشرات تمایل دارند برخی قسمت های پوست بدن را بیشتر حفاری کنند. شایع ترین این قسمت ها که منجر به خارش شدید می شوند شامل موارد زیر اند:
- انگشتان دست: کرم گال حفر کانال های پوستی در نواحی بین انگشتان و اطراف ناخن ها را بسیار دوست دارد.
- بازو تا مچ دست: آرنج و مچ دست از دیگر نقاط مورد علاقه گال برای زندگی کردن است.
- مناطقی از پوست که معمولا با لباس یا اشیای زینتی پوشیده شده اند: باسن و ران، ناحیه زیر کمربند، ناحیه تناسلی و مناطق اطراف سینه معمولا مناطق مورد علاقه انگل گال است. نواحی زیر دستبند، انگشتر و ساعت از دیگر جاهای شایع برای نفوذ انگل به پوست بدن هستند.

تشخیص مبتلایان به گال چگونه است؟
با وجود تمام علائم و نشانه های گال، تشخیص این بیماری نیازمند ارزیابی های بالینی و نظر پزشک است.
پزشک بعد از بررسی علائم ذکر شده، از بررسی وجود یا عدم وجود کانال های زیر پوستی برای تشخیص بهتر بیماری استفاده می کند.
به دلیل شباهت بسیاری از علائم این بیماری با سایر بیماری های پوستی، تشخیص بیماری گال قدری مشکل است.
بنابراین، نمونه ای از پوست معمولا به آزمایشگاه منتقل شده و با استفاده از میکروسکوپ تشخیص قطعی انجام خواهد شد.

نکته مهم
اگر خارش و جوش های پوستی در چند نفر از اعضای یک خانواده که با هم در یک خانه زندگی می کنند دیده شده است، توجه داشته باشید که ممکن است بیماری گال علت این مشکل باشد.

درمان
هر شخصی که بیماری گال برای او تشخیص داده شده باشد، هر شخصی که در تماس نزدیک و مداوم با بیمار مبتلا باشد و حتی هر شخصی که علامتی از بیماری گال را نشان دهد، نیازمند درمان است.

در بیشتر موارد فرد با درمان های پوستی، درمان خواهد شد. لازم است اقدامات درمانی، تمام پوست بدن از گردن به پایین را در بر بگیرد. البته در مبتلایان کودک و نوجوان درمان باید برای پوست صورت نیز در نظر گرفته شود.

درمان های توصیه شده توسط پزشک معمولا شامل موارد زیر هستند:
- کرم پرمترین 5 درصد: این کرم رایج ترین درمان گال است. این درمان برای کودکان کمتر از یک سال و خانم های باردار نیز روشی سالم خواهد بود.
- لوسیون بنزیل بنزوآت 25 درصد
- پماد سولفور 10 درصد
- لوسیون لیدین یک درصد

این درمان ها که معمولا استفاده از محلول ها، کرم ها و لوسیون های ضدعفونی کننده و کشنده انگل ها است، معمولا در زمان قبل از خواب توصیه می شود. به گونه ای که لازم است فرد هنگام بیدار شدن از خواب محلول یا لوسیون را از پوست خود بشوید.

اقدامات درمانی معمولا بعد از یک تا دو هفته، بسته به شدت بیماری موثر خواهد بود. اما فراموش نکنید که برای درمان گال، مراجعه به پزشک و پیگری روند درمان نباید مورد غفلت قرار بگیرد.

چاقی، اصلی‌ترین عامل سنگ صفرا...!

"چاقی، اضافه وزن، رژیم غذایی پرچرب و کم فیبر شایعترین علل ایجاد سنگ صفرا است. کاهش وزن و انجام فعالیتهای ورزشی بهترین روش جلوگیری از بروز سنگ کیسه صفرا است..."

محسن آخوندی، فوق تخصص بیماری های گوارش و کبد با بیان اینکه بیماری سنگ کیسه صفرا بیماری شایعی است گفت: این بیماری در نتیجه رسوب کلسترول در افراد چاق و خانمها دیده می شود.

وی ادامه داد: این بیماری همچنین در خانم هایی که زایمانهای زیادی انجام داده‌اند نیز شیوع پیدا می‌کند چرا که بارداری نیز می‌تواند باعث ایجاد سنگ کیسه صفرا شود.

عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی یزد با اشاره به اینکه این بیماری ممکن است علامتی نداشته باشد گفت: در اکثر مواقع درد محکم در ناحیه کبد و پشت می‌تواند علامت سنگ کیسه صفرا شود و بعضاً با درد معده اشتباه گرفته می‌شود.

وی افزود: یکی از ویژگی‌های علائم این بیماری این است که در بین حملات، درد آرامتری در فرد صورت می گیرد.

وی همچنین خاطرنشان کرد: در مواقعی که فرد کاهش وزن شدید داشته باشد ممکن است سنگ کیسه صفرا در فرد ایجاد شود.

آخوندی با اشاره به روشهای پیشگیری از ایجاد و بروز سنگ کیسه صفرا گفت: کاهش وزن و انجام فعالیتهای ورزشی بهترین روش جلوگیری از بروز سنگ کیسه صفرا است.

درباره بیماری اوریون

اوریون (به انگلیسی: Mumps) یا بناگوشک یک بیماری ویروسی توسط ویروس اوریون است که معمولاً کودکان را مبتلا می‌کند. 

تظاهر اصلی و عمده این بیماری التهاب غده بناگوشی است، ولی ممکن است این عفونت به غده‌های دیگر، مانند لوزالمعده، مغز، بیضه و تخمدان هم گسترش یابد. این بیماری یک عفونت واگیردار است. علائم اوریون شامل سردرد، تب، تورم غدد لنفاوی، و آبریزش بینی و چشم است.

اوریون یک بیماری عفونی دوران کودکی است که بیشتر کودکان بالای دو سال را مبتلا می‌سازد. این بیماری توسط یک ویروس ایجاد می‌شود و دوره کمون آن ۱۴ تا ۲۱ روز است . ممکن است یک یا دو روز پیش از شروع علائم عمده، کودک دچار بد حالی عمومی شود، سپس غدد بزاقی در ناحیه بناگوش و زیر چانه متورم می‌شوند، این علامت می‌تواند همراه تب دیده شود. 

تورم ممکن است نخست در یک طرف صورت ایجاد شده و سپس طرف دیگر را درگیر سازد و یا این که همزمان در هر دو طرف بروز کند. تورم غدد بزاقی سبب درد هنگام بلعیدن می‌شود. همچنین ممکن است به علت توقف ترشح بزاق از غدد بزاقی، خشکی دهان وجود داشته باشد. 

در طی و یا بعد از تورم غدد بزاقی کودک دچار درد و سفتی گردن شود، علامت بروز مننژیت ناشی از اوریون است که می‌تواند خطرناک باشد.

ویروس بیماری اوریون ممكن است باعث تورم پانكراس ( پانكراتیت) یا مننژیت و یا تورم و التهاب بیضه (اوركیت) شود .

یك چهارم بیماران مذكر بالغ مبتلا به اوریون دچار اوركیت می شوند كه در موارد بسیار اندكی هر دو بیضه گرفتار می شوند كه در چنین صورتی ممكن است منجر به عقیمی شود.

عارضه خطرناك ولی كم در بیماری اوریون از دست دادن دائمی شنوایی است كه معمولا فقط یك گوش را درگیر می كند. این كاهش شنوائی به طور ناگهانی شروع شده و با سرگیجه، وزوزگوش عدم، تعادل و استفراغ همراه است .

ویروس اوریون از چند روز قبل از تورم بناگوش تا 2 هفته بعد ازآن در بزاق فرد مبتلا وجود دارد لذا قبل از بروز تورم نیز فرد می تواند افراد سالم را مبتلا كند.

درمان درد با مسکن های طبیعی

با وجودی که این روزها مصرف قرص‌های مسکن برای کاهش دردهای مزمن افزایش چشمگیری پیدا کرده اما این داروها گاهی اعتیاد‌آور هستند و معمولا نیز مصرف زیاد آنها عوارض جانبی به دنبال دارد.
«جیمز اِن. دیلارد»، نویسنده مقاله «چاره دردهای مزمن» می گوید: برخی از قرص های مسکن نمی توانند عامل دقیق بروز درد را حذف کنند. همچنین مهم نیست پزشکان چقدر داروی مناسبی را برای کاهش درد تجویز کنند چون به هر حال افرادی که از دردهای مزمن رنج می برند به طور کامل تسکین نمی یابند.
به گزارش پریونشن، دیلارد همچنین اظهار داشت: برای کاهش درد جایگزین های مناسب و طبیعی برای مسکن های شیمیایی وجود دارند که می توان آنها را در آشپزخانه هر خانه ای پیدا کرد. برخی انواع مواد خوراکی از طریق مبارزه با التهاب، مسدود ساختن سیگنال های درد و حتی درمان بیماری های نهفته قادرند درد را از بین ببرند که برخی از انواع موثر آنها عبارتند از:
1- گیلاس: ترکیب های موجود در گیلاس با نام «آنتوسیانین» در واقع آنتی اکسیدان های قوی هستند که به دو طریق شدت درد را کاهش می دهند. این ترکیب ها با متوقف کردن پیشرفت التهاب و نیز با از بین بردن آنزیم های درد مانند مسکن های آسپرین و ناپروکسن عمل می کند و در تسکین درد نقش دارند. نتایج یک مطالعه نشان می دهد افرادی که هنگام مصرف صبحانه یک کاسه گیلاس بخورند، التهاب در بدن آنان 25 درصد کاهش می یابد.
2- زنجبیل: این گیاه ریشه ای و تند تسکین دهنده سنتی درد دل، رفع دریازدگی و حالت تهوع است. این گیاه که ویژگی آسپرین و ضدالتهابی دارد می تواند در تسکین دردهای ماهیچه ای، آرتریت و میگرن موثر باشد.
3- فلفل قرمز: این ادویه حاوی ترکیبی به نام «کاپسایسین» است که با تحریک کردن پایانه های اعصاب و کاهش ماده شیمیایی انتقال دهنده سیگنال های درد، نوعی مسکن موثر به حساب می آید.
4- گوشت ماهی: مصرف ماهی هایی که حاوی مقدار پایینی جیوه هستند و در عین حال حجم بالایی اسید چرب امگا-3 دارند در تسکین درد موثر است. امگا-3 در بهبود جریان خون و کاهش التهاب رگ های خونی و عصبی تاثیر دارد اما برای افزایش تاثیر آن لازم است از مکمل ها نیز استفاده شود.
5- زردچوبه: از این ادویه سال هاست که برای کاهش درد و بهبود فرآیند گوارش غذا استفاده می شود اما طبق بررسی کارشناسان، زردچوبه خاصیت ضدالتهابی دارد، بدن را از تخریب بافتی و التهاب مفصل محافظت کرده و از عملکرد سلول های عصبی حمایت می کند.
6- ماست: حدود 20 درصد مردم آمریکا به سندرم روده تحریک پذیر مبتلا بوده و در نتیجه دل درد نیز در آنان شایع است. به گفته پزشکان در ماست چندین باکتری وجود دارد که در کاهش درد و التهاب موثر هستند.
7- قهوه: کافئین موجود در قهوه با تنگ کردن عروق خونی گشاد شده که بر اثر سردرد ملتهب می شوند از شدت درد می کاهد.
8- نعناع: این گیاه از جمله مواد خوراکی است که از گرفتگی ماهیچه ای پیشگیری کرده و به همین دلیل عرق نعناع در تسکین دل درد ناشی از سندرم روده تحریک پذیر استفاده می شود.
9- سویای سبز: در مطالعه ای که در دانشگاه اکلاهما انجام شد به گروهی از شرکت کنندگان 40 گرم پروتئین سویا و به گروه دیگر پروتئین حاوی شیر داده شد که در پایان مطالعه مشخص شد مصرف پروتئین سویا نسبت به پروتئین حاوی شیر خاصیت مسکنی بیشتری دارد.
10- آب میوه «قره قاط»: زخم های گوارشی ناشی از میکروبی موسوم به هلیکوباکتر پیلوری هستند که به بافت های حفاظت کننده جداره لوله گوارشی شامل معده یا روده کوچک حمله می کنند. آزمایش ها نشان می دهد که می توان با نوشیدن آب قره قاط از بروز آن پیشگیری کرد. همچنین لازم است این نوشیدنی به صورت 100 درصد طبیعی و بدون افزودن شکر مصرف شود زیرا در صورت شیرین شدن حالت التهاب آور پیدا می کند. 
سایت پزشکی راستینه

دارویی که مصرف خودسرانه آن "پوکی استخوان" را به همراه می‌آورد

مصرف بی‌رویه این دارو در سرماخوردگی و استفاده مداوم در درازمدت باعث عدم دریافت پاسخ درمانی مطلوب می‌شود.

ایرج خسرونیا متخصص داخلی، فوق تخصص گوارش و کبد در گفتگو با خبرنگار بهداشت و درمان باشگاه خبرنگاران با بیان این مطلب گفت: دگزامتازون جز داروهای کورتن است و مصرف خودسرانه آن به صورت قرص، آمپول و حتی پماد، سیستم ایمنی فرد را تضعیف و عوارض جانبی متعددی را در پی خواهدداشت.

این فوق تخصص گوارش و کبد با اشاره به عوارض مصرف نابجای دگزامتازون گفت: عواملی از جمله: افزایش فشار خون، ورم بدن، افزایش قند خون، پوکی استخوان، افزایش خطر ابتلا به عفونت‌ها در تمامی بدن از موارد مصرف خودسرانه این دارو است.

خسرونیا تاکید کرد: مصرف این دارو با تجویز و تحت نظر پزشک باید صورت گیرد و تنها در بیماران روماتیسمی، حساسیت‌های پوستی، بیماری‌های مفصلی، حساسیت‌های تنفسی و آسم به طور محدود تحت نظر پزشک توصیه می‌شود.

وی یادآور شد: مصرف دگزامتان در درمان سرماخوردگی صحیح نیست و استفاده بی‌رویه از این دارو نتایج مطلوبی را به دنبال نخواهد داشت.